थांबलेलं घड्याळ

शहराच्या एका कोपऱ्यात एक छोटंसं दुकान होतं. त्या दुकानात एक जुने घड्याळ लटकलेलं होतं.

ते घड्याळ बर्‍याच वर्षांपासून थांबलेलं होतं. कोणी त्याकडे लक्षही देत नव्हतं.

त्या दुकानाचा मालक – शंकर – रोज ते घड्याळ पाहायचा. कधी कधी स्वतःशीच म्हणायचा, “हे घड्याळ कधीच चालणार नाही.”

थांबलेली वेळ, थांबलेली स्वप्नं

शंकरचं आयुष्यही त्या घड्याळासारखंच थांबलेलं होतं. पूर्वी त्याच्याकडे मोठी स्वप्नं होती.

पण अपयश आलं, नुकसान झालं, आणि त्याने स्वतःवर विश्वास ठेवणं सोडलं.

तो काम करत होता, पण मनाने खूप मागे राहिला होता.

एक छोटा प्रसंग

एक दिवस एक लहान मुलगा दुकानात आला. त्याने वर पाहून विचारलं, “काका, हे घड्याळ का थांबलंय?”

शंकर हसत म्हणाला, “खूप जुने आहे, आता चालणार नाही.”

मुलगा शांतपणे म्हणाला, “बॅटरी बदलली तर चालेल ना?”

तो प्रश्न साधा होता, पण शंकरला आतून हलवून गेला.

एक छोटा बदल

त्या संध्याकाळी शंकरने नवीन बॅटरी आणली. घड्याळात बसवली.

क्लिक… टिक… टिक…

घड्याळ पुन्हा चालू झालं.

त्या आवाजासोबत शंकरच्या मनातही काहीतरी हललं.

शिकलेली गोष्ट

त्याला जाणवलं – कधी कधी गोष्टी बंद झालेल्या नसतात, फक्त आपण प्रयत्न करणं थांबवलेलं असतं.

दुसऱ्या दिवसापासून शंकरने पुन्हा स्वप्नांकडे पाहायला सुरुवात केली. हळूहळू, पण ठामपणे.

निष्कर्ष

वेळ कधीच थांबत नाही. थांबतो तो माणूस.

Takeaway:
काहीतरी थांबलंय असं वाटत असेल, तर आधी स्वतःकडे पाहा.
कदाचित फक्त “बॅटरी बदलायची” गरज असेल.