प्रेम म्हणजे हक्क नाही, समजून घेणं आहे

प्रेम म्हटलं की अनेकांच्या डोळ्यांसमोर मोठे शब्द, वचनं आणि अपेक्षा येतात. पण खरं सांगायचं तर, प्रेम इतकं गोंगाटाचं नसतं.

खरं प्रेम शांत असतं. ते दाखवण्यासाठी रोज काहीतरी मोठं करावं लागत नाही.

प्रेम म्हणजे रोज बोलणं नाही

असं नाही की रोज फोन झाला पाहिजे, रोज मेसेज आला पाहिजे, तरच प्रेम आहे.

कधी कधी न बोलताही एकमेकांना समजणं, हेच खरं प्रेम असतं.

समोरचा व्यक्ती बिझी आहे, थकलेला आहे, हे समजून घेणं फार महत्त्वाचं असतं.

प्रेमात समजून घेणं जास्त महत्त्वाचं

अनेक नाती expectations मुळे तुटतात. “तो असा का वागला?”, “ती माझ्यासाठी एवढं का नाही करत?”

पण प्रेम म्हणजे मोजमाप नाही. प्रेम म्हणजे समजून घेणं.

समोरच्याच्या शांततेलाही आदर देणं, हेच खऱ्या प्रेमाचं लक्षण आहे.

एक साधी गोष्ट

ती आणि तो एकमेकांवर प्रेम करत होते. पण दोघांचं आयुष्य वेगवेगळ्या गतीने चाललं होतं.

कधी ती जास्त बोलायची, कधी तो गप्प असायचा.

एक दिवस तिने विचारलं, “तू बदललास का?”

तो शांतपणे म्हणाला, “नाही, फक्त थोडा थकलो आहे.”

तिने काहीच उत्तर दिलं नाही. फक्त त्याच्या शांततेला समजून घेतलं.

तेच खरं प्रेम होतं.

प्रेमात हक्क नाही, आदर हवा

प्रेम म्हणजे कोणावर तरी हक्क सांगणं नाही. “तू माझ्यासाठीच असायला हवा/हवी” असा दबाव टाकणं प्रेम नाही.

प्रेम म्हणजे समोरच्याला त्याचं आयुष्य जगू देणं, आणि तरीही त्याच्या सोबत राहणं.

निष्कर्ष

प्रेम मोठ्या शब्दांत नसतं. ते छोट्या गोष्टींत दिसतं.

Takeaway:
प्रेम म्हणजे अपेक्षा नाही, समज आहे.
जिथे समज असते, तिथे प्रेम आपोआप टिकतं.